Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- sive quod Electra Troiae spectare ruinas
- non tulit, ante oculos opposuitque manum. [*](3. EC 4. FC LVDI — MATR — MAG)
- Ter sine perpetuo caelum versetur in axe,
- ter iungat Titan terque resolvat equos,
- protinus inflexo Berecyntia tibia cornu
- flabit, et Idaeae festa parentis erunt.
- ibunt semimares et inania tympana tundent,
- aeraque tinnitus aere repulsa dabunt:
- ipsa sedens molli comitum cervice feretur
- urbis per medias exululata vias.
- scaena sonat, ludi que vocant, spectate, Quirites,
- et fora Marte suo litigiosa vacent,
- quaerere multa libet, sed me sonus aeris acuti
- terret et horrendo lotos adunca sono.
- da, dea, quem sciter. doctas Cybeleia neptes
- vidit et has curae iussit adesse meae.
- ‘pandite, mandati memores, Heliconis alumnae,
- gaudeat assiduo cur dea Magna sono.’
- sic ego, sic Erato (mensis Cythereius illi
- cessit, quod teneri nomen amoris habet):