Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. dixerat, illa deum promisso ludit inani
  2. et stultam dubia spem trahit usque mora.
  3. saepius instanti mandata peregimus, inquit
  4. evicta est, precibus vix dedit illa manus.
  5. credit amans thalamosque parat, deducitur illuc
  6. Anna tegens voltus, ut nova nupta, suos.
  7. oscula sumpturus subito Mars aspicit Annam:
  8. nunc pudor elusum, nunc subit ira deum.
  9. ridet amatorem carae nova diva Minervae,
  10. nec res hac Veneri gratior ulla fuit.
  11. inde ioci veteres obscenaque dicta canuntur,
  12. et iuvat hanc magno verba dedisse deo.
  13. praeteriturus eram gladios in principe fixos,
  14. cum sic a castis Vesta locuta focis:
  15. ‘ne dubita meminisse: meus fuit ille sacerdos,
  16. sacrilegae telis me petiere manus.
  17. ipsa virum rapui simulacraque nuda reliqui:
  18. quae cecidit ferro, Caesaris umbra fuit.’
  19. ille quidem caelo positus Iovis atria vidit
  20. et tenet in magno templa dicata foro.