Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. scire nefas homini: nobis concessa canentur
  2. quaeque pio dici vatis ab ore licet,
  3. eliciunt caelo te, Iuppiter, unde minores
  4. nunc quoque te celebrant Eliciumque vocant,
  5. constat Aventinae tremuisse cacumina silvae,
  6. terraque subsedit pondere pressa Iovis,
  7. corda micant regis, totoque e corpore sanguis
  8. fugit, et hirsutae deriguere comae,
  9. ut rediit animus, da certa piamina dixit
  10. ‘fulminis, altorum rexque paterque deum,
  11. si tua contigimus manibus donaria puris,
  12. hoc quoque, quod petitur, si pia lingua rogat.’
  13. adnuit oranti, sed verum ambage remota
  14. abdidit et dubio terruit ore virum.
  15. caede caput dixit: cui rex parebimus, inquit
  16. caedenda est hortis eruta caepa meis.
  17. addidit, hic hominis: sumes ait ille capillos.
  18. postulat hic animam, cui Numa piscis ait.
  19. risit et his inquit ‘facito mea tela procures,
  20. o vir conloquio non abigende deum.