Fasti

Ovid

Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.

  1. ‘duc hanc ad manes; locus ille silentibus aptus.
  2. nympha, sed infernae nympha paludis erit.’
  3. iussa Iovis fiunt, accepit lucus euntes:
  4. dicitur illa duci tunc placuisse deo.
  5. vim parat hic, voltu pro verbis illa precatur,
  6. et frustra muto nititur ore loqui.
  7. fitque gravis geminosque parit, qui compita servant
  8. et vigilant nostra semper in urbe, Lares.
    9. [*](22. EC)
  9. Proxima cognati dixere Caristia cari,
  10. et venit ad socios turba propinqua deos.
  11. scilicet a tumulis et, qui periere, propinquis
  12. protinus ad vivos ora referre iuvat
  13. postque tot amissos, quicquid de sanguine restat,
  14. aspicere et generis dinumerare gradus,
  15. innocui veniant: procul hinc, procul impius esto
  16. frater et in partus mater acerba suos,
  17. cui pater est vivax, qui matris digerit annos,
  18. quae premit invisam socrus iniqua nurum.
  19. Tantalidae fratres absint et Iasonis uxor
  20. et quae ruricolis semina tosta dedit,