Fasti
Ovid
Ovid. Ovid's Fasti. Frazer, James George, Sir, editor. Cambridge, MA; London, UK: Harvard University Press, William Heinemann, Ltd., 1931.
- at postquam fortuna loci caput extulit huius,
- et tetigit summos vertice Roma deos,
- creverunt et opes et opum furiosa cupido,
- et, cum possideant plurima, plura petunt,
- quaerere, ut absumant, absumpta requirere certant,
- atque ipsae vitiis sunt alimenta vices.
- sic quibus intumuit suffusa venter ab unda,
- quo plus sunt potae, plus sitiuntur aquae,
- in pretio pretium nunc est: dat census honores,
- census amicitias: pauper ubique iacet,
- tu tamen auspicium si sit stipis utile, quaeris,
- curque iuvent vestras
- aera vetusta manus? aera dabant olim, melius nunc omen in auro est,
- victaque concessit prisca moneta novae,
- nos quoque templa iuvant, quamvis antiqua probemus,
- aurea: maiestas convenit ista deo.
- laudamus veteres, sed nostris utimur annis:
- mos tamen est aeque dignus uterque coli.’
- finierat monitus, placidis ita rursus, ut ante,
- clavigerum verbis adloquor ipse deum: