Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. miles erat Phoebes: nec Maenalon attigit ulla
  2. gratior hac Triviae. Sed nulla potentia longa est.
  3. Ulterius medio spatium sol altus habebat,
  4. cum subit illa nemus, quod nulla ceciderat aetas.
  5. Exuit hic umero pharetram lentosque retendit
  6. arcus, inque solo, quod texerat herba, iacebat
  7. et pictam posita pharetram cervice premebat.
  8. Iuppiter ut vidit fessam et custode vacantem,
  9. “hoc certe furtum coniunx mea nesciet” inquit,
  10. “aut si rescierit sunt o sunt iurgia tanti.”
  11. Protinus induitur faciem cultumque Dianae
  12. atque ait: “O comitum, virgo, pars una mearum,
  13. in quibus es venata iugis?” De caespite virgo
  14. se levat et “salve numen, me indice”, dixit
  15. “audiat ipse licet maius Iove.” Ridet et audit,
  16. et sibi praeferri se gaudet et oscula iungit
  17. nec moderata satis nec sic a virgine danda.
  18. Qua venata foret silva, narrare parantem