Metamorphoses

Ovid

Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.

  1. nocte dieque vocant adsternunturque sepulcro.
  2. Luna quater iunctis implerat cornibus orbem:
  3. illae more suo (nam morem fecerat usus)
  4. plangorem dederant. E quis Phaethusa, sororum
  5. maxima, cum vellet terra procumbere, questa est
  6. deriguisse pedes. Ad quam conata venire
  7. candida Lampetie subita radice retenta est.
  8. Tertia cum crinem manibus laniare pararet,
  9. avellit frondes; haec stipite crura teneri,
  10. illa dolet fieri longos sua bracchia ramos.
  11. Dumque ea mirantur, complectitur inguina cortex,
  12. perque gradus uterum pectusque umerosque manusque
  13. ambit et exstabant tantum ora vocantia matrem.
  14. Quid faciat mater, nisi, quo trahat impetus illam,
  15. huc eat atque illuc, et, dum licet, oscula iungat?
  16. Non satis est; truncis avellere corpora temptat,
  17. et teneros manibus ramos abrumpit; at inde
  18. sanguineae manant, tamquam de vulnere, guttae.