Metamorphoses
Ovid
Ovid. Die Metamorphosen des P. Ovidius Naso, Volume 1-3. Magnus, Hugo, editor. Gotha, Germany: F.A. Perthes. 1892-1919.
- A! miser Hippomene, nollem tibi visa fuissem!
- Vivere dignus eras. Quod si felicior essem,
- nec mihi coniugium fata importuna negarent,
- unus eras, cum quo sociare cubilia vellem.”
- Dixerat; utque rudis primoque Cupidine tacta,
- quid facit ignorans, amat et non sentit amorem.
- Iam solitos poscunt cursus populusque paterque,
- cum me sollicita proles Neptunia voce
- invocat Hippomenes “Cytherea” que “comprecor, ausis
- adsit” ait “nostris et quos dedit adiuvet ignes.”
- Detulit aura preces ad me non invida blandas;
- motaque sum, fateor. Nec opis mora longa dabatur.
- Est ager, indigenae Tamasenum nomine dicunt,
- telluris Cypriae pars optima, quam mihi prisci
- sacravere senes templisque accedere dotem
- hanc iussere meis. Medio nitet arbor in arvo,
- fulva comas, fulvo ramis crepitantibus auro.
- Hinc tria forte mea veniens decerpta ferebam