Ars Amatoria

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Hac ego, confiteor, non sum perfectus in arte;
  2. Quid faciam? monitis sum minor ipse meis.
  3. Mene palam nostrae det quisquam signa puellae,
  4. Et patiar, nec me quo libet ira ferat?
  5. Oscula vir dederat, memini, suus: oscula questus
  6. Sum data; barbaria noster abundat amor.
  7. Non semel hoc vitium nocuit mihi: doctior ille,
  8. Quo veniunt alii conciliante viri.
  9. Sed melius nescisse fuit: sine furta tegantur,
  10. Ne fugiat ficto fassus ab ore pudor.
  11. Quo magis, o iuvenes, deprendere parcite vestras:
  12. Peccent, peccantes verba dedisse putent.
  13. Crescit amor prensis; ubi par fortuna duorum est,
  14. In causa damni perstat uterque sui.
  15. Fabula narratur toto notissima caelo,
  16. Mulciberis capti Marsque Venusque dolis.
  17. Mars pater, insano Veneris turbatus amore,
  18. De duce terribili factus amator erat.
  19. Nec Venus oranti (neque enim dea mollior ulla est)
  20. Rustica Gradivo difficilisque fuit.