Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Ibis et — o miseram! — cui me, violente, relinquis?
- Quis mihi desertae mite levamen erit?
- Devorer ante, precor, subito telluris hiatu
- Aut rutilo missi fulminis igne cremer,
- Quam sine me Pthiis canescant aequora remis,
- Et videam puppes ire relicta tuas!
- Si tibi iam reditusque placent patriique Penates,
- Non ego sum classi sarcina magna tuae.
- Victorem captiva sequar, non nupta maritum;
- Est mihi, quae lanas molliat, apta manus.
- Inter Achaeiadas longe pulcherrima matres
- In thalamos coniunx ibit eatque tuos,
- Digna nurus socero, Iovis Aeginaeque nepote,
- Cuique senex Nereus prosocer esse velit.
- Nos humiles famulaeque tuae data pensa trahemus,
- Et minuent plenas stamina nostra colos.