Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Plus multo est, quod amas, quod sum tibi causa laboris,
  2. Quod per tam longas spes tua venit aquas.
  3. Illa quoque, adposita quae nunc facis, inprobe, mensa,
  4. Quamvis experiar dissimulare, noto —
  5. Cum modo me spectas oculis, lascive, protervis,
  6. Quos vix instantes lumina nostra ferunt,
  7. Et modo suspiras, modo pocula proxima nobis
  8. Sumis, quaque bibi, tu quoque parte bibis.
  9. A, quotiens digitis, quotiens ego tecta notavi
  10. Signa supercilio paene loquente dari!
  11. Et saepe extimui ne vir meus illa videret,
  12. Non satis occultis erubuique notis!
  13. Saepe vel exiguo vel nullo murmure dixi:
  14. 'Nil pudet hunc.' nec vox haec mea falsa fuit.
  15. Orbe quoque in mensae legi sub nomine nostro,
  16. Quod deducta mero littera fecit, amo.
  17. Credere me tamen hoc oculo renuente negavi —
  18. Ei mihi, iam didici sic ego posse loqui!