Epistulae
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Cum mea me coram silvas inimicus in altas
- Viscera montanis ferret edenda lupis?
- Exierat thalamo; tunc demum pectora plangi
- Contigit inque meas unguibus ire genas.
- Interea patrius vultu maerente satelles
- Venit et indignos edidit ore sonos:
- 'Aeolus hunc ensem mittit tibi' — tradidit ensem —
- 'Et iubet ex merito scire, quid iste velit.'
- Scimus, et utemur violento fortiter ense;
- Pectoribus condam dona paterna meis.
- His mea muneribus, genitor, conubia donas?
- Hac tua dote, pater, filia dives erit?
- Tolle procul, decepte, faces, Hymenaee, maritas
- Et fuge turbato tecta nefanda pede!
- Ferte faces in me quas fertis, Erinyes atrae,
- Et meus ex isto luceat igne rogus!
- Nubite felices Parca meliore sorores,
- Amissae memores sed tamen este mei!
- Quid puer admisit tam paucis editus horis?
- Quo laesit facto vix bene natus avum?