Epistulae

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Nec tenui vocem. 'quid,' ait, 'tua crimina prodis?'
  2. Oraque clamantis conscia pressit anus.
  3. Quid faciam infelix? gemitus dolor edere cogit,
  4. Sed timor et nutrix et pudor ipse vetant.
  5. Contineo gemitus elapsaque verba reprendo
  6. Et cogor lacrimas conbibere ipsa meas.
  7. Mors erat ante oculos, et opem Lucina negabat —
  8. Et grave, si morerer, mors quoque crimen erat —
  9. Cum super incumbens scissa tunicaque comaque
  10. Pressa refovisti pectora nostra tuis,
  11. Et mihi 'vive, soror, soror o carissima,' dixti;
  12. 'Vive nec unius corpore perde duos!
  13. Spes bona det vires; fratri nam nupta futura es.
  14. Illius, de quo mater, et uxor eris.'
  15. Mortua, crede mihi, tamen ad tua verba revixi:
  16. Et positum est uteri crimen onusque mei.
  17. Quid tibi grataris? media sedet Aeolus aula;
  18. Crimina sunt oculis subripienda patris.
  19. Frugibus infantem ramisque albentis olivae
  20. Et levibus vittis sedula celat anus,