Amores

Ovid

Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.

  1. Excipiunt lacrimas sparsi per colla capilli,
  2. Oraque singultu concutiente sonant.
  3. Fratris in Aeneae sic illum funere dicunt
  4. Egressum tectis, pulcher Iule, tuis;
  5. Nec minus est confusa Venus moriente Tibullo,
  6. Quam iuveni rupit cum ferus inguen aper.
  7. At sacri vates et divum cura vocamur;
  8. Sunt etiam qui nos numen habere putent.
  9. Scilicet omne sacrum mors inportuna profanat,
  10. Omnibus obscuras inicit illa manus!
  11. Quid pater Ismario, quid mater profuit Orpheo?
  12. Carmine quid victas obstipuisse feras?
  13. Et Linon in silvis idem pater 'aelinon!' altis
  14. Dicitur invita concinuisse lyra.
  15. Adice Maeoniden, a quo ceu fonte perenni
  16. Vatum Pieriis ora rigantur aquis —
  17. Hunc quoque summa dies nigro submersit Averno.
  18. Defugiunt avidos carmina sola rogos;
  19. Durant, vatis opus, Troiani fama laboris
  20. Tardaque nocturno tela retexta dolo.