Amores
Ovid
Ovid. P. Ovidius Naso, Volume 1: Amores, Epistulae, Medicamina faciei femineae, Ars amatoria, Remedia amoris. Ehwald, Rudolf; Merkel, Rudolph; editors. Leipzig: B. G. Teubner, 1907.
- Sed postquam nullas consurgere posse per artes
- Inmemoremque sui procubuisse videt,
- 'Quid me ludis?' ait, 'quis te, male sane, iubebat
- Invitum nostro ponere membra toro?
- Aut te traiectis Aeaea venefica lanis
- Devovet, aut alio lassus amore venis.'
- Nec mora, desiluit tunica velata soluta —
- Et decuit nudos proripuisse pedes! —
- Neve suae possent intactam scire ministrae,
- Dedecus hoc sumpta dissimulavit aqua.
- Et quisquam ingenuas etiamnunc suspicit artes,
- Aut tenerum dotes carmen habere putat?
- Ingenium quondam fuerat pretiosius auro;
- At nunc barbaria est grandis, habere nihil.
- Cum pulchrae dominae nostri placuere libelli,
- Quo licuit libris, non licet ire mihi;
- Cum bene laudavit, laudato ianua clausa est.
- Turpiter huc illuc ingeniosus eo.
- Ecce, recens dives parto per vulnera censu
- Praefertur nobis sanguine pastus eques!