Satires

Horace

Horace. The Works of Horace. Vol. II. Smart, Christopher, editor. Philadelphia: J. Whetham, 1836.

  1. Persius exponit causam; ridetur ab omni
  2. conventu; laudat Brutum laudatque cohortem,
  3. solem Asiae Brutum appellat stellasque salubris
  4. appellat comites, excepto Rege; canem illum,
  5. invisum agricolis sidus, venisse: ruebat
  6. flumen ut hibernum, fertur quo rara securis.
  7. tum Praenestinus salso multoque fluenti
  8. expressa arbusto regerit convicia, durus
  9. vindemiator et invictus, cui saepe viator
  10. cessisset magna conpellans voce cuculum.
  11. at Graecus, postquam est Italo perfusus aceto,
  12. Persius exclamat: ‘per magnos, Brute, Deos te
  13. oro, qui reges consueris tollere, cur non
  14. hunc Regem iugulas? operum hoc, mihi crede, tuorum est.’
  1. Olim truncus eram ficulnus, inutile lignum,
  2. cum faber, incertus scamnum faceretne Priapum,
  3. maluit esse Deum. Deus inde ego, furum aviumque
  4. maxima formido; nam fures dextra coercet
  5. obscaenoque ruber porrectus ab inguine palus,
  6. ast inportunas volucres in vertice harundo