Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Nec tu carminibus nostris indictus abibis,
- Oebale, quem generasse Telon Sebethide nympha
- fertur, Teleboum Capreas cum regna teneret,
- iam senior; patriis sed non et filius arvis
- contentus late iam tum dicione premebat
- Sarrastis populos et quae rigat aequora Sarnus
- quique Rufras Batulumque tenent atque arva Celemnae
- et quos maliferae despectant moenia Abellae,
- Teutonico ritu soliti torquere cateias,
- tegmina quis capitum raptus de subere cortex,
- aerataeque micant peltae, micat aereus ensis.
- Et te montosae misere in proelia Nersae,
- Ufens, insignem fama et felicibus armis;
- horrida praecipue cui gens adsuetaque multo
- venatu nemorum, duris Aequicula glaebis.
- Armati terram exercent, semperque recentis
- convectare iuvat praedas et vivere rapto.