Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- infernas accede domos, et Averna per alta
- congressus pete, nate, meos. Non me impia namque
- Tartara habent, tristes umbrae, sed amoena piorum
- concilia Elysiumque colo. Huc casta Sibylla
- nigrarum multo pecudum te sanguine ducet:
- tum genus omne tuum, et quae dentur moenia, disces.
- Iamque vale: torquet medios Nox humida cursus,
- et me saevus equis Oriens adflavit anhelis.
- Dixerat, et tenuis fugit, ceu fumus, in auras.
- Aeneas, Quo deinde ruis, quo proripis? inquit,
- Quem fugis, aut quis te nostris complexibus arcet?
- Haec memorans cinerem et sopitos suscitat ignes,
- Pergameumque Larem et canae penetralia Vestae
- farre pio et plena supplex veneratur acerra.
- Extemplo socios primumque arcessit Acesten,
- et Iovis imperium et cari praecepta parentis
- edocet, et quae nunc animo sententia constet.
- Haud mora consiliis, nec iussa recusat Acestes.
- Transcribunt urbi matres, populumque volentem
- deponunt, animos nil magnae laudis egentes.