Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- O patria et rapti nequiquam ex hoste Penates,
- nullane iam Troiae dicentur moenia? Nusquam
- Hectoreos amnes, Xanthum et Simoenta, videbo?
- Quin agite et mecum infaustas exurite puppes.
- Nam mihi Cassandrae per somnum vatis imago
- ardentes dare visa faces: Hic quaerite Troiam;
- hic domus est inquit vobis. Iam tempus agi res,
- nec tantis mora prodigiis. En quattuor arae
- Neptuno; deus ipse faces animumque ministrat.
- Haec memorans, prima infensum vi corripit ignem,
- sublataque procul dextra conixa coruscat,
- et iacit: arrectae mentes stupefactaque corda
- Iliadum. Hic una e multis, quae maxima natu,
- Pyrgo, tot Priami natorum regia nutrix:
- Non Beroë vobis, non haec Rhoeteïa, matres,
- est Dorycli coniunx; divini signa decoris
- ardentesque notate oculos; qui spiritus illi,
- qui voltus, vocisque sonus, vel gressus eunti.
- Ipsa egomet dudum Beroen digressa reliqui
- aegram, indignantem, tali quod sola careret