Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- desertosque videt portus classemque relictam.
- At procul in sola secretae Troades acta
- amissum Anchisen flebant, cunctaeque profundum
- pontum adspectabant flentes. Heu tot vada fessis
- et tantum superesse maris! vox omnibus una.
- Urbem orant; taedet pelagi perferre laborem.
- Ergo inter medias sese haud ignara nocendi
- conicit, et faciemque deae vestemque reponit;
- fit Beroë, Tmarii coniunx longaeva Dorycli,
- cui genus et quondam nomen natique fuissent;
- ac sic Dardanidum mediam se matribus infert:
- O miserae, quas non manus inquit Achaïca bello
- traxerit ad letum patriae sub moenibus! O gens
- infelix, cui te exitio Fortuna reservat?
- Septuma post Troiae exscidium iam vertitur aestas,
- cum freta, cum terras omnes, tot inhospita saxa
- sideraque emensae ferimur, dum per mare magnum
- Italiam sequimur fugientem, et volvimur undis.
- Hic Erycis fines fraterni, atque hospes Acestes:
- quis prohibet muros iacere et dare civibus urbem?