Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- lustra domosque traho, vastosque ab rupe Cyclopas
- prospicio, sonitumque pedum vocemque tremesco.
- Victum infelicem, bacas lapidosaque corna,
- dant rami et volsis pascunt radicibus herbae.
- Omnia conlustrans, hanc primum ad litora classem
- conspexi venientem. Huic me, quaecumque fuisset,
- addixi: satis est gentem effugisse nefandam.
- Vos animam hanc potius quocumque absumite leto.
- Vix ea fatus erat, summo cum monte videmus
- ipsum inter pecudes vasta se mole moventem
- pastorem Polyphemum et litora nota petentem,
- monstrum horrendum, informe, ingens, cui lumen ademptum.
- Trunca manu pinus regit et vestigia firmat;
- lanigerae comitantur oves—ea sola voluptas
- solamenque mali.
- Postquam altos tetigit fluctus et ad aequora venit,
- luminis effossi fluidum lavit inde cruorem,
- dentibus infrendens gemitu, graditurque per aequor