Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Heu, quis te casus deiectam coniuge tanto
- excipit, aut quae digna satis fortuna revisit
- Hectoris Andromachen? Pyrrhin’ conubia servas?
- Deiecit vultum et demissa voce locuta est:
- O felix una ante alias Priameïa virgo,
- hostilem ad tumulum Troiae sub moenibus altis
- iussa mori, quae sortitus non pertulit ullos,
- nec victoris eri tetigit captiva cubile!
- nos, patria incensa, diversa per aequora vectae,
- stirpis Achilleae fastus iuvenemque superbum,
- servitio enixae, tulimus: qui deinde, secutus
- Ledaeam Hermionen Lacedaemoniosque hymenaeos,
- me famulo famulamque Heleno transmisit habendam.
- Ast illum, ereptae magno inflammatus amore
- coniugis et scelerum Furiis agitatus, Orestes
- excipit incautum patriasque obtruncat ad aras.
- Morte Neoptolemi regnorum reddita cessit
- pars Heleno, qui Chaonios cognomine campos
- Chaoniamque omnem Troiano a Chaone dixit,
- Pergamaque Iliacamque iugis hanc addidit arcem.