Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- incidit, aut rapidus montano flumine torrens
- sternit agros, sternit sata laeta boumque labores,
- praecipitisque trahit silvas, stupet inscius alto
- accipiens sonitum saxi de vertice pastor.
- Tum vero manifesta fides, Danaumque patescunt
- insidiae. Iam Deiphobi dedit ampla ruinam
- Volcano superante domus; iam proxumus ardet
- Ucalegon; Sigea igni freta lata relucent.
- Exoritur clamorque virum clangorque tubarum.
- Arma amens capio; nec sat rationis in armis,
- sed glomerare manum bello et concurrere in arcem
- cum sociis ardent animi; furor iraque mentem
- praecipitant, pulchrumque mori succurrit in armis.
- Ecce autem telis Panthus elapsus Achivom,
- Panthus Othryades, arcis Phoebique sacerdos,
- sacra manu victosque deos parvumque nepotem
- ipse trahit, cursuque amens ad limina tendit.
- Quo res summa, loco, Panthu? Quam prendimus arcem?
- Vix ea fatus eram, gemitu cum talia reddit:
- Venit summa dies et ineluctabile tempus