Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- et socii amissi petierunt aethera pennis
- fluminibusque vagantur aves, heu dira meorum
- supplicia, et scopulos lacrimosis vocibus implent.
- Haec adeo ex illo mihi iam speranda fuerunt
- tempore, cum ferro caelestia corpora demens
- adpetii et Veneris violavi volnere dextram.
- Ne vero, ne me ad talis impellite pugnas:
- nec mihi cum Teucris ullum post eruta bellum
- Pergama, nec veterum memini laetorve malorum.
- Munera, quae patriis ad me portatis ab oris,
- vertite ad Aenean. Stetimus tela aspera contra
- contulimusque manus: experto credite, quantus
- in clipeum adsurgat, quo turbine torqueat hastam.
- Si duo praeterea talis Idaea tulisset
- terra viros, ultro Inachias venisset ad urbes
- Dardanus, et versis lugeret Graecia fatis.
- Quidquid apud durae cessatum est moenia Troiae,
- Hectoris Aeneaeque manu victoria Graium
- haesit et in decimum vestigia rettulit annum.
- Ambo animis, ambo insignes praestantibus armis