Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- Dixerat haec, unoque omnes eadem ore fremebant.
- Bis senos pepigere dies et pace sequestra
- per silvas Teucri mixtique inpune Latini
- erravere iugis. Ferro sonat alta bipenni
- fraxinus, evertunt actas ad sidera pinus,
- robora nec cuneis et olentem scindere cedrum
- nec plaustris cessant vectare gementibus ornos.
- Et iam Fama volans, tanti praenuntia luctus,
- Evandrum Evandrique domos et moenia replet,
- quae modo victorem Latio Pallanta ferebat.
- Arcades ad portas ruere et de more vetusto
- funereas rapuere faces; lucet via longo
- ordine flammarum et late discriminat agros.
- Contra turba Phrygum veniens plangentia iungit
- agmina. Quae postquam matres succedere tectis
- viderunt, maestam incendunt clamoribus urbem.
- At non Evandrum potis est vis ulla tenere,
- sed venit in medios. Feretro Pallanta reposto
- procubuit super atque haeret lacrimansque gemensque,
- et via vix tandem vocis laxata dolore est.