Aeneid
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- O fortunati, quorum iam moenia surgunt!
- Aeneas ait, et fastigia suspicit urbis.
- Infert se saeptus nebula, mirabile dictu,
- per medios, miscetque viris, neque cernitur ulli.
- Lucus in urbe fuit media, laetissimus umbra,
- quo primum iactati undis et turbine Poeni
- effodere loco signum, quod regia Iuno
- monstrarat, caput acris equi; sic nam fore bello
- egregiam et facilem victu per saecula gentem.
- Hic templum Iunoni ingens Sidonia Dido
- condebat, donis opulentum et numine divae,
- aerea cui gradibus surgebant limina, nexaeque
- aere trabes, foribus cardo stridebat aenis.
- Hoc primum in luco nova res oblata timorem
- leniit, hic primum Aeneas sperare salutem
- ausus, et adflictis melius confidere rebus.
- Namque sub ingenti lustrat dum singula templo,
- reginam opperiens, dum, quae fortuna sit urbi,
- artificumque manus inter se operumque laborem
- miratur, videt Iliacas ex ordine pugnas,