Georgics

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  1. “Non te nullius exercent numinis irae;
  2. magna luis commissa: tibi has miserabilis Orpheus
  3. haudquaquam ob meritum poenas, ni fata resistant,
  4. suscitat et rapta graviter pro coniuge saevit.
  5. Illa quidem, dum te fugeret per flumina praeceps,
  6. immanem ante pedes hydrum moritura puella
  7. servantem ripas alta non vidit in herba.
  8. At chorus aequalis Dryadum clamore supremos
  9. implerunt montes; flerunt Rhodopeiae arces
  10. altaque Pangaea et Rhesi mavortia tellus
  11. atque Getae atque Hebrus et Actias Orithyia.
  12. Ipse cava solans aegrum testudine amorem
  13. te, dulcis coniunx, te solo in litore secum,
  14. te veniente die, te decedente canebat.
  15. Taenarias etiam fauces, alta ostia Ditis,
  16. et caligantem nigra formidine lucum
  17. ingressus manesque adiit regemque tremendum
  18. nesciaque humanis precibus mansuescere corda.
  19. At cantu commotae Erebi de sedibus imis
  20. umbrae ibant tenues simulacraque luce carentum,