Georgics
Virgil
Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.
- terra neque in vacuum poterunt se extendere rami.
- Forsitan et scrobibus quae sint fastigia quaeras.
- ausim vel tenui vitem committere sulco.
- Altior ac penitus terrae defigitur arbos,
- aesculus in primis, quae quantum vertice ad auras
- aetherias, tantum radice in Tartara tendit.
- Ergo non hiemes illam, non flabra neque imbres
- convellunt; inmota manet, multosque nepotes,
- multa virum volvens durando saecula vincit.
- Tum fortis late ramos et bracchia pandens
- huc illuc, media ipsa ingentem sustinet umbram.
- Neve tibi ad solem vergant vineta cadentem,
- Neve inter vitis corylum sere, neve flagella
- summa pete aut summa defringe ex arbore plantas
- tantus amor terrae—neu ferro laede retunso
- semina, neve oleae silvestris insere truncos:
- nam saepe incautis pastoribus excidit ignis,
- qui furtim pingui primum sub cortice tectus
- robora conprendit frondesque elapsus in altas
- ingentem caelo sonitum dedit; inde secutus