Eclogues

Virgil

Vergil. The Bucolics, Aeneid, and Georgics Of Virgil. Greenough, J.B., editor. Boston: Ginn and Company, 1881.

  • murice, iam croceo mutabit vellera luto;
  • sponte sua sandyx pascentis vestiet agnos.
  • Talia saecla, suis dixerunt, currite, fusis
  • concordes stabili fatorum numine Parcae.
  • Adgredere o magnos—aderit iam tempus—honores,
  • cara deum suboles, magnum Iovis incrementum!
  • Aspice convexo nutantem pondere mundum,
  • terrasque tractusque maris caelumque profundum!
  • Aspice, venturo laetentur ut omnia saeclo!
  • O mihi tam longae maneat pars ultima vitae,
  • spiritus et quantum sat erit tua dicere facta!
  • Non me carminibus vincet nec Thracius Orpheus,
  • nec Linus, huic mater quamvis atque huic pater adsit,
  • Orphei Calliopea, Lino formosus Apollo,
  • Pan etiam, Arcadia mecum si iudice certet,
  • Pan etiam Arcadia dicat se iudice victum.
  • Incipe, parve puer, risu cognoscere matrem,
  • matri longa decem tulerunt fastidia menses.
  • Incipe, parve puer, cui non risere parentes,
  • nec deus hunc mensa, dea nec dignata cubili est.
    • Menalcas
    1. Cur non, Mopse, boni quoniam convenimus ambo,
    2. tu calamos inflare levis, ego dicere versus,
    3. hic corylis mixtas inter consedimus ulmos?
    Mopsus
    1. Tu maior; tibi me est aequum parere, Menalca,
    2. sive sub incertas zephyris motantibus umbras,
    3. sive antro potius succedimus: aspice, ut antrum
    4. silvestris raris sparsit labrusca racemis.
    Menalcas
    1. Montibus in nostris solus tibi certat Amyntas.
    Mopsus
    1. Quid, si idem certet Phoebum superare canendo?
    Menalcas
    1. Incipe, Mopse, prior, si quos aut Phyllidis ignes,
    2. aut Alconis habes laudes, aut iurgia Codri:
    3. incipe, pascentis servabit Tityrus haedos.
    Mopsus
    1. Immo haec, in viridi nuper quae cortice fagi
    2. carmina descripsi et modulans alterna notavi,
    3. experiar, tu deinde iubeto ut certet Amyntas.
    Menalcas
    1. Lenta salix quantum pallenti cedit olivae,
    2. puniceis humilis quantum saliunca rosetis,
    3. iudicio nostro tantum tibi cedit Amyntas.
    4. sed tu desine plura, puer; successimus antro.
    Mopsus
    1. Extinctum nymphae crudeli funere Daphnim
    2. flebant; vos coryli testes et flumina nymphis;
    3. cum complexa sui corpus miserabile nati,
    4. atque deos atque astra vocat crudelia mater.