Elegiae
Propertius, Sextus
Propertius. Sex. Propertii Elegiae. Müller, Lucian, 1836-1898, editor. Leipzig: Teubner, 1898.
- nullane finis erit nostro concessa dolori,
 - turpis et in tepido limine somnus erit?
 - me mediae noctes, me sidera prona iacentem,
 - frigidaque Eoo me dolet aura gelu.
 - o utinam traiecta cava mea vocula rima
 - percussas dominae vertat in auriculas!
 - sit licet et saxo patientior illa Sicano,
 - sit licet et ferro durior et chalybe,
 - non tamen illa suos poterit compescere ocellos,
 - surget et invitis spiritus in lacrimis.
 - nunc iacet alterius felici nixa lacerto,
 - at mea nocturno verba cadunt Zephyro.
 - sed tu sola mei, tu maxima causa doloris,
 - victa meis numquam, ianua, muneribus,
 - tu sola humanos numquam miserata dolores
 - respondes tacitis mutua cardinibus.
 - te non ulla meae laesit petulantia linguae;
 - quae solet irato dicere tanta ioco,
 - ut me tam longa raucum patiare querela
 - sollicitas trivio pervigilare moras?