De Rerum Natura
Lucretius
-
- ex alto quia dum veniunt extrinsecus ortae
- scinduntur per iter flexum, nec recta viarum
- ostia sunt, qua contendant exire coortae.
- at contra tenuis summi membrana coloris
- cum iacitur, nihil est quod eam discerpere possit,
- in promptu quoniam est in prima fronte locata.
- Postremo speculis in aqua splendoreque in omni
- quae cumque apparent nobis simulacra, necessest,
- quandoquidem simili specie sunt praedita rerum,
- exin imaginibus missis consistere eorum.
- nam cur illa cadant magis ab rebusque recedant
- quam quae tenuia sunt, hiscendist nulla potestas.
- sunt igitur tenues formarum illis similesque
- effigiae, singillatim quas cernere nemo
- cum possit, tamen adsiduo crebroque repulsu
- reiectae reddunt speculorum ex aequore visum,
- nec ratione alia servari posse videntur,
- tanto opere ut similes reddantur cuique figurae.
- Nunc age, quam tenui natura constet imago
- percipe. et in primis, quoniam primordia tantum
- sunt infra nostros sensus tantoque minora
- quam quae primum oculi coeptant non posse tueri,
- nunc tamen id quoque uti confirmem, exordia rerum
- cunctarum quam sint subtilia percipe paucis.
- primum animalia sunt iam partim tantula, corum
- tertia pars nulla possit ratione videri.
- horum intestinum quodvis quale esse putandumst!
- quid cordis globus aut oculi? quid membra? quid artus?
- quantula sunt! quid praeterea primordia quaeque,
- unde anima atque animi constet natura necessumst,
- nonne vides quam sint subtilia quamque minuta?
- praeterea quaecumque suo de corpore odorem
- expirant acrem, panaces absinthia taetra
- habrotonique graves et tristia centaurea,
- quorum unum quidvis leviter si forte duobus
- ---
- quin potius noscas rerum simulacra vagari
- multa modis multis, nulla vi cassaque sensu?
- Sed ne forte putes ea demum sola vagari,
- quae cumque ab rebus rerum simulacra recedunt,
- sunt etiam quae sponte sua gignuntur et ipsa
- constituuntur in hoc caelo, qui dicitur aer,
- quae multis formata modis sublime feruntur,
- ut nubes facile inter dum concrescere in alto
- cernimus et mundi speciem violare serenam
- mulcentes motu; nam saepe Gigantum
- ora volare videntur et umbram ducere late,
- inter dum magni montes avolsaque saxa
- montibus ante ire et solem succedere praeter,
- inde alios trahere atque inducere belua nimbos.
- nec speciem mutare suam liquentia cessant
- et cuiusque modi formarum vertere in oras.
- Nunc ea quam facili et celeri ratione genantur
- perpetuoque fluant ab rebus lapsaque cedant
- ---
- semper enim summum quicquid de rebus abundat,
- quod iaculentur. et hoc alias cum pervenit in res,
- transit, ut in primis vestem; sed ubi aspera saxa
- aut in materiam ligni pervenit, ibi iam
- scinditur, ut nullum simulacrum reddere possit.
- at cum splendida quae constant opposta fuerunt
- densaque, ut in primis speculum est, nihil accidit horum;
- nam neque, uti vestem, possunt transire, neque autem
- scindi; quam meminit levor praestare salutem.
- qua propter fit ut hinc nobis simulacra redundent.
- et quamvis subito quovis in tempore quamque
- rem contra speculum ponas, apparet imago;
- perpetuo fluere ut noscas e corpore summo
- texturas rerum tenuis tenuisque figuras.
- ergo multa brevi spatio simulacra genuntur,
- ut merito celer his rebus dicatur origo.
- et quasi multa brevi spatio summittere debet
- lumina sol, ut perpetuo sint omnia plena,
- sic ab rebus item simili ratione necessest
- temporis in puncto rerum simulacra ferantur
- multa modis multis in cunctas undique partis;
- quandoquidem speculum quo cumque obvertimus oris,
- res ibi respondent simili forma atque colore.
- Praeterea modo cum fuerit liquidissima caeli
- tempestas, perquam subito fit turbida foede,
- undique uti tenebras omnis Acherunta rearis
- liquisse et magnas caeli complesse cavernas.
- usque adeo taetra nimborum nocte coorta
- inpendent atrae Formidinis ora superne;
- quorum quantula pars sit imago dicere nemost
- qui possit neque eam rationem reddere dictis.
- Nunc age, quam celeri motu simulacra ferantur,
- et quae mobilitas ollis tranantibus auras
- reddita sit, longo spatio ut brevis hora teratur,
- in quem quaeque locum diverso numine tendunt,
- suavidicis potius quam multis versibus edam;
- parvus ut est cycni melior canor, ille gruum quam
- clamor in aetheriis dispersus nubibus austri.
- Principio persaepe levis res atque minutis
- corporibus factas celeris licet esse videre.
- in quo iam genere est solis lux et vapor eius,
- propterea quia sunt e primis facta minutis,
- quae quasi cuduntur perque intervallum
- non dubitant transire sequenti concita plaga;
- suppeditatur enim confestim lumine lumen
- et quasi protelo stimulatur fulgere fulgur.
- qua propter simulacra pari ratione necessest
- inmemorabile per spatium transcurrere posse
- temporis in puncto, primum quod parvola causa
- est procul a tergo quae provehat atque propellat,
- quod super est, ubi tam volucri levitate ferantur,
- deinde quod usque adeo textura praedita rara
- mittuntur, facile ut quasvis penetrare queant res
- et quasi permanare per intervallum.
- Praeterea si quae penitus corpuscula rerum
- ex altoque foras mittuntur, solis uti lux
- ac vapor, haec puncto cernuntur lapsa diei
- per totum caeli spatium diffundere sese
- perque volare mare ac terras caelumque rigare.
- quid quae sunt igitur iam prima fronte parata,
- cum iaciuntur et emissum res nulla moratur?
- quone vides citius debere et longius ire
- multiplexque loci spatium transcurrere eodem
- tempore quo solis pervolgant lumina caelum?
- Hoc etiam in primis specimen verum esse videtur,
- quam celeri motu rerum simulacra ferantur,
- quod simul ac primum sub diu splendor aquai
- ponitur, extemplo caelo stellante serena
- sidera respondent in aqua radiantia mundi.
- iamne vides igitur quam puncto tempore imago
- aetheris ex oris in terrarum accidat oras?
- quare etiam atque etiam mitti fateare necessest
- corpora quae feriant oculos visumque lacessant.
- perpetuoque fluunt certis ab rebus odores,
- frigus ut a fluviis, calor ab sole, aestus ab undis
- aequoris, exesor moerorum litora circum,
- nec variae cessant voces volitare per auras.
- denique in os salsi venit umor saepe saporis,
- cum mare versamur propter, dilutaque contra
- cum tuimur misceri absinthia, tangit amaror.
- usque adeo omnibus ab rebus res quaeque fluenter
- fertur et in cunctas dimittitur undique partis
- nec mora nec requies interdatur ulla fluendi,