In Catilinam

quam diu quisquam erit qui te defendere audeat, vives, et vives[*](sed vives Weiske ) ita ut nunc[*](nunc α ho: om. cett. ) vivis, multis meis et firmis praesidiis obsessus[*](obsessus α h: oppressus αβγ ) ne commovere[*](commovere te commovere α o ) te contra rem publicam possis. multorum te etiam oculi et aures non sentientem, sicut adhuc fecerunt, speculabuntur atque custodient. etenim quid est, Catilina, quod iam amplius exspectes, si neque nox tenebris obscurare coetus[*](coetus α: coeptus hαβγ ) nefarios nec privata domus parietibus continere voces coniurationis tuae[*](tuae om. AVot ) potest, si inlustrantur[*](lustrantur Nonius p. 335. 33), si erumpunt omnia? muta iam istam mentem, mihi crede, obliviscere caedis atque incendiorum. teneris undique; luce sunt clariora nobis tua consilia omnia, quae iam mecum licet recognoscas.