In Catilinam

an vero vir amplissimus, P. Scipio, pontifex maximus, Gracchum mediocriter labefactantem statum rei publicae privatus interfecit: Catilinam[*](Catilinam Aah, Quintil. viii. 4. 13: Catilinam vero C cett. ) orbem terrae caede atque incendiis vastare cupientem nos consules perferemus[*](perferremus C )? nam illa nimis antiqua praetereo, quod[*](quod C. quodque CAah: quod Q. Vαβγ ) Servilius Ahala Sp. Maelium novis rebus studentem manu sua occidit. fuit, fuit ista quondam in hac re publica virtus ut viri fortes acrioribus suppliciis civem perniciosum quam acerbissimum hostem coercerent. habemus [*](habemus α: habemus enim h αβγ ) senatus consultum in te, Catilina, vehemens et grave[*](et grave sup. lin. in C (m1): om. AV ), non deest rei publicae consilium neque auctoritas huius ordinis: nos, nos, dico aperte, consules desumus.