Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. quo signo? quia sunt totidem mea: deprecor illam
  2. adsidue, verum dispeream nisi amo.
  1. Nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere,
  2. nec scire utrum sis albus an ater homo.
  1. Mentula moechatur. moechatur mentula certe.
  2. hoc est quod dicunt, ipsa olera olla legit.
  1. Zmyrna mei Cinnae nonam post denique messem
  2. quam coepta est nonamque edita post hiemem,
  3. milia cum interea quingenta Hortensius uno
  4. ---
  5. Zmyrna cavas Satrachi penitus mittetur ad undas,
  6. Zmyrnam cana diu saecula pervolvent.
  7. at Volusi annales Paduam morientur ad ipsam
  8. et laxas scombris saepe dabunt tunicas.
  9. parva mei mihi sint cordi monumenta sodalis:
  10. at populus tumido gaudeat Antimacho.
  1. Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris
  2. accidere a nostro, Calve, dolore potest,
  3. quo desiderio veteres renovamus amores
  4. atque olim missas flemus amicitias,
  5. certe non tanto mors immatura dolori est
  6. Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.
  1. Non (ita me di ament) quicquam referre putavi
  2. utrumne os an culum olfacerem Aemilio.
  3. nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud,