Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. sic maternus avus dixerat atque avia
  2. hoc misso in Syriam requierant omnibus aures:
  3. audibant eadem haec leniter et leviter,
  4. nec sibi postilla metuebant talia verba,
  5. cum subito adfertur nuntius horribilis
  6. Ionios fluctus, postquam illuc Arrius isset,
  7. iam non Ionios esse, sed Hionios.
  1. Odi et amo. quare id faciam fortasse requiris
  2. nescio, sed fieri sentio et excrucior.
  1. Quintia formosa est multis, mihi candida, longa,
  2. recta est. haec ego sic singula confiteor,
  3. totum illud “formosa” nego: nam nulla venustas,
  4. nulla in tam magno est corpore mica salis.
  5. Lesbia formosa est, quae cum pulcherrima tota est,
  6. tum omnibus una omnis subripuit Veneres.
  1. Nulla potest mulier tantum se dicere amatam
  2. vere, quantum a me Lesbia amata mea es
  3. nulla fides ullo fuit unquam in foedere tanta
  4. quanta in amore tuo ex parte reperta mea est.
  1. Quid facit is, Gelli, qui cum matre atque sorore
  2. prurit et abiectis pervigilat tunicis?
  3. quid facit is patruum qui non sinit esse maritum?
  4. ecquid scis quantum suscipiat sceleris?
  5. suscipit, o Gelli, quantum non ultima Tethys
  6. nec genitor nympharum abluit Oceanus:
  7. nam nihil est quicquam sceleris quo prodeat ultra,
  8. non si demisso se ipse voret capite.
  1. Gellius est tenuis: quid ni? cui tam bona mater
  2. tamque valens vivat tamque venusta soror
  3. tamque bonus patruus tamque omnia plena puellis
  4. cognatis, quare is desinat esse macer?
  5. qui ut nihil attingat, nisi quod fas tangere non est,
  6. quantumvis quare sit macer invenies.
  1. Nascatur magus ex Gelli matrisque nefando
  2. coniugio et discat Persicum haruspicium:
  3. nam magus ex matre et gnato gignatur oportet,
  4. si vera est Persarum impia religio,
  5. gratus ut accepto veneretur carmine divos
  6. omentum in flamma pingue liquefaciens.
  1. Non ideo, Gelli, sperabam te mihi fidum
  2. in misero hoc nostro, hoc perdito amore fore
  3. quod te cognossem bene constantemve putarem
  4. aut posse a turpi mentem inhibere probro,
  5. sed neque quod matrem nec germanam esse videbam
  6. hanc tibi cuius me magnus edebat amor;
  7. et quamvis tecum multo coniungerer usu,
  8. non satis id causae credideram esse tibi.
  9. tu satis id duxti: tantum tibi gaudium in omni
  10. culpa est in quacumque est aliquid sceleris.
  1. Lesbia mi dicit semper male nec tacet unquam
  2. de me: Lesbia me dispeream nisi amat.
  3. quo signo? quia sunt totidem mea: deprecor illam
  4. adsidue, verum dispeream nisi amo.
  1. Nil nimium studeo, Caesar, tibi velle placere,
  2. nec scire utrum sis albus an ater homo.
  1. Mentula moechatur. moechatur mentula certe.
  2. hoc est quod dicunt, ipsa olera olla legit.
  1. Zmyrna mei Cinnae nonam post denique messem
  2. quam coepta est nonamque edita post hiemem,
  3. milia cum interea quingenta Hortensius uno
  4. ---
  5. Zmyrna cavas Satrachi penitus mittetur ad undas,
  6. Zmyrnam cana diu saecula pervolvent.
  7. at Volusi annales Paduam morientur ad ipsam
  8. et laxas scombris saepe dabunt tunicas.
  9. parva mei mihi sint cordi monumenta sodalis:
  10. at populus tumido gaudeat Antimacho.
  1. Si quicquam mutis gratum acceptumve sepulcris
  2. accidere a nostro, Calve, dolore potest,
  3. quo desiderio veteres renovamus amores
  4. atque olim missas flemus amicitias,
  5. certe non tanto mors immatura dolori est
  6. Quintiliae, quantum gaudet amore tuo.
  1. Non (ita me di ament) quicquam referre putavi
  2. utrumne os an culum olfacerem Aemilio.
  3. nilo mundius hoc, nihiloque immundius illud,
  4. verum etiam culus mundior et melior:
  5. nam sine dentibus est. hoc dentis sesquipedalis,
  6. gingivas vero ploxeni habet veteris,
  7. praeterea rictum qualem diffissus in aestu
  8. meientis mulae cunnus habere solet.
  9. hic futuit multas et se facit esse venustum,
  10. et non pistrino traditur atque asino?
  11. quem si qua attingit, non illam posse putemus
  12. aegroti culum lingere carnificis?
  1. In te, si in quemquam, dici pose, putide Victi,
  2. id quod verbosis dicitur et fatuis:
  3. ista cum lingua, si usus veniat tibi, possis
  4. culos et crepidas lingere carpatinas.
  5. si nos omnino vis omnes perdere, Victi,
  6. hiscas: omnino quod cupis efficies.
  1. Subripui tibi, dum ludis, mellite Iuventi,
  2. saviolum dulci dulcius ambrosia.
  3. verum id non impune tuli: namque amplius horam
  4. suffixum in summa me memini esse cruce,
  5. dum tibi me purgo nec possum fletibus ullis
  6. tantillum vestrae demere saevitiae.
  7. nam simul id factum est, multis diluta labella
  8. guttis abstersisti omnibus articulis,
  9. ne quicquam nostro contractum ex ore maneret,
  10. tanquam commictae spurca saliva lupae.
  11. praeterea infesto miserum me tradere Amori
  12. non cessasti omnique excruciare modo,
  13. ut mi ex ambrosia mutatum iam fores illud
  14. saviolum tristi tristius elleboro.
  15. quam quoniam poenam misero proponis amori,
  16. nunquam iam posthac basia subripiam.
  1. Caelius Aufilenum et Quintius Aufilenam
  2. flos Veronensum depereunt iuvenum,
  3. hic fratrem, ille sororem. hoc est quod dicitur illud
  4. fraternum vere dulce sodalicium.
  5. cui faveam potius? Caeli, tibi: nam tua nobis
  6. per facta exhibita est unica amicitia
  7. cum vesana meas torreret flamma medullas.
  8. sis felix, Caeli, sis in amore potens.
  1. Multas per gentes et multa per aequora vectus
  2. advenio has miseras, frater, ad inferias,
  3. ut te postremo donarem munere mortis
  4. et mutam nequiquam adloquerer cinerem,
  5. quandoquidem fortuna mihi tete abstulit ipsum,
  6. heu miser indigne frater adempte mihi.
  7. nunc tamen interea haec, prisco quae more parentum
  8. tradita sunt tristi munere ad inferias,
  9. accipe fraterno multum manantia fletu
  10. atque in perpetuum, frater, ave atque vale.
  1. Si quicquam tacito commissum est fido ab amico
  2. cuius sit penitus nota fides animi,
  3. meque esse invenies illorum iure sacratum,
  4. Corneli, et factum me esse puta Harpocratem.
  1. Aut sodes mihi redde decem sestertia, Silo,
  2. deinde esto quamvis saevus et indomitus:
  3. aut, si te nummi deIectant, desine quaeso
  4. Leno esse atque idem saevus et indomitus.
  1. Credis me potuisse meae maledicere vitae,
  2. ambobus mihi quae carior est oculis?
  3. non potui, nec, si possem, tam perdite amarem:
  4. sed tu cum Tappone omnia monstra facis.
  1. Mentula conatur Pipleum scandere montem:
  2. Musae furcillis praecipitem eiciunt.
  1. Cum puero bello praeconem qui videt esse,
  2. quid credat, nisi se vendere discupere?
  1. Si cui quid cupido optantique obtigit unquam
  2. insperanti, hoc est gratum animo proprie.
  3. quare hoc est gratum nobis quoque, carius auro,
  4. quod te restituis, Lesbia, mi cupido:
  5. restituis cupido atque insperanti, ipsa refers te
  6. nobis. o lucem candidiore nota!
  7. quis me uno vivit felicior, aut magis hac res
  8. optandas vita dicere quis poterit?
  1. Si, Comini, populi arbitrio tua cana senectus
  2. spurcata impuris moribus intereat,
  3. non equidem dubito quin primum inimica bonorum
  4. lingua exsecta avido sit data vulturio,
  5. effossos oculos voret atro gutture corvus,
  6. intestina canes, cetera membra lupi.
  1. Iucundum, mea vita, mihi proponis amorem
  2. hunc nostrum inter nos perpetuumque fore.
  3. di magni, facite ut vere promittere possit
  4. atque id sincere dicat et ex animo,
  5. ut liceat nobis tota perducere vita
  6. aeternum hoc sanctae foedus amicitiae.
  1. Aufilena, bonae semper laudantur amicae:
  2. accipiunt pretium quod facere instituunt.
  3. tu, quod promisti mihi, quod mentita, inimica es;
  4. quod nec das et fers saepe, facts facinus.
  5. aut facere ingenuae est, aut non promisse pudicae,
  6. Aufilena, fuit: sed data corripere
  7. fraudando † efficit plus quam meretricis avarae,
  8. quae sese toto corpore prostituit.
  1. Aufilena, viro contentam vivere solo
  2. nuptarum laus e laudibus eximiis:
  3. sed cuivis quamvis potius succumbere par est
  4. quam matrem fratres ex patruo parere.
  1. Multus homo est, Naso, neque tecum multus homo est qui
  2. descendit: Naso, multus es et pathicus.
  1. Consule Pompeio primum duo, Cinna, solebant