Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. ne fugiens saeclis obliviscentibus aetas
  2. illius hoc caeca nocte tegat studium:
  3. sed dicam vobis, vos porro dicite multis
  4. milibus et facite haec charta loquatur anus
  5. ---
  6. notescatque magis mortuus atque magis,
  7. nec tenuem texens sublimis aranea telam
  8. in deserto Alli nomine opus faciat.
  9. nam mihi quam dederit duplex Amathusia curam
  10. scitis, et in quo me corruerit genere,
  11. cum tantum arderem quantum Trinacria rupes
  12. lymphaque in Oetaeis Malia Thermopylis,
  13. maesta neque adsiduo tabescere lumina fletu
  14. cessarent tristique imbre madere genae,
  15. qualis in aerii perlucens vertice montis
  16. rivus muscoso prosilit e lapide,
  17. qui, cum de prone praeceps est valle volutus,
  18. per medium densi transit iter populi,
  19. dulce viatori lasso in sudore levamen
  20. cum gravis exustos aestus hiulcat agros.
  21. hic, velut in nigro iactatis turbine nautis
  22. lenius adspirans aura secunda venit
  23. iam prece Pollucis, iam Castoris implorata,
  24. tale fuit nobis Allius auxilium.
  25. is clausum lato patefecit limite campum,
  26. isque domum nobis isque dedit dominae,
  27. ad quam communes exerceremus amores.
  28. quo mea se molli candida diva pede
  29. intulit et trito fulgentem in limine plantam
  30. innixa arguta constituit solea,
  31. coniugis ut quondam flagrans advenit amore
  32. Protesilaeam Laodamia domum
  33. inceptam frustra, nondum cum sanguine sacro
  34. hostia caelestis pacificasset eros.
  35. nil mihi tam valde placeat, Rhamnusia virgo,
  36. quod temere invitis suscipiatur eris.
  37. quam ieiuna pium desideret ara cruorem
  38. docta est amisso Laodamia viro,
  39. coniugis ante coacta novi dimittere collum
  40. quam veniens una atque altera rursus hiems
  41. noctibus in longis avidum saturasset amorem,
  42. posset ut abrupto vivere coniugio:
  43. quod scibant Parcae non longo tempore abesse,
  44. si miles muros isset ad Iliacos:
  45. nam tum Helenae raptu primores Argivorum
  46. coeperat ad sese Troia ciere viros,
  47. Troia (nefas) commune sepulcrum Asiae Europaeque,
  48. Troia virum et virtutum omnium acerba cinis:
  49. quaene etiam nostro letum miserabile fratri
  50. attulit. Hei misero frater adempte mihi,
  51. hei misero fratri iucundum lumen ademptum,
  52. tecum una tota est nostra sepulta domus,
  53. omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
  54. quae tuus in vita dulcis alebat amor.
  55. quem nunc tam longe non inter nota sepulcra
  56. nec prope cognatos compositum cineres,
  57. sed Troia obscena, Troia infelice sepultum
  58. detinet extremo terra aliena solo.