Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. nec veterum dulci scriptorum carmine musae
  2. oblectant, cum mens anxia pervigilat,
  3. id gratum est mihi, me quoniam tibi dicis amicum
  4. muneraque et Musarum hinc petis et Veneris.
  5. sed tibi ne mea sint ignota incommoda, Manli,
  6. neu me odisse putes hospitis officium,
  7. accipe quis merser fortunae fluctibus ipse,
  8. ne amplius a misero dona beata petas.
  9. tempore quo primum vestis mihi tradita pura est,
  10. iucundum cum aetas florida ver ageret,
  11. multa satis lusi; non est dea nescia nostri
  12. quae dulcem curis miscet amaritiem:
  13. sed totum hoc studium luctu fraterna mihi mors
  14. abstulit. o misero frater adempte mihi,
  15. tu mea tu moriens fregisti commoda, frater,
  16. tecum una tota est nostra sepulta domus,
  17. omnia tecum una perierunt gaudia nostra,
  18. quae tuus in vita dulcis alebat amor.
  19. cuius ego interitu tota de mente fugavi
  20. haec studia atque omnes delicias animi.
  21. quare, quod scribis Veronae turpe Catullo
  22. esse quod hic quisquis de meliore nota
  23. frigida deserto tepefactet membra cubili,
  24. id, Manli, non est turpe, magis miserum est.
  25. ignosces igitur, si, quae mihi luctus ademit,