Carmina
Catullus
Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.
- institit ac ferri fingere duritiem!
- abiunctae paulo ante comae mea fata sorores
- lugebant, cum se Memnonis Aethiopis
- unigena impellens nutantibus aera pennis
- obtulit Arsinoes † elocridicos ales equus,
- isque per aetherias me tollens avolat umbras
- et Veneris casto conlocat in gremio.
- ipsa suum Zephyritis eo famulum legarat,
- Graia Canopiis incola litoribus,
- †hi dii ven ibi vario ne solum in lumine caeli
- ex Ariadneis aurea temporibus
- fixa corona foret, sed nos quoque fulgeremus
- devotae flavi verticis exuviae,
- uvidulam a fletu cedentem ad temple deum me
- sidus in antiquis diva novum posuit:
- Virginis et saevi contingens namque Leonis
- lumina, Callisto iuncta Lycaoniae,
- vertor in occasum, tardum dux ante Booten,
- qui vix sero alto mergitur Oceano.
- sed quamquam me nocte premunt vestigia divum,
- lux autem canae Tethyi restituit,
- (pace tua fari hic liceat, Rhamnusia virgo:
- namque ego non ullo vera timore tegam,
- nec si me infestis discerpent sidera dictis,
- condita quin veri pectoris evoluam)
- non his tam laetor rebus quam me afore semper
- afore me a dominae vertice discrucior,
- quicum ego, dum virgo quondam fuit, omnibus expers
- unguentis, una milia multa bibi.
- nunc vos optato quom iunxit lumine taeda,
- non prius unanimis corpora coniugibus
- tradite nudantes reiecta veste papillas,
- quam iucunda mihi munera libet onyx,
- vester onyx, casto colitis quae iura cubili.
- sed quae se impuro dedit adulterio,
- illius ah mala dona levis bibat irrita pulvis:
- namque ego ab indignis praemia nulla peto.
- sed magis, o nuptae, semper concordia vestras,
- semper amor sedes incolat adsiduus.
- tu vero, regina, tuens cum sidera divam
- placabis festis luminibus Venerem,
- unguinis expertem non siris esse tuam me,
- sed potius largis adfice muneribus.
- sidera cur retinent? utinam coma regia fiam
- proximus Hydrochoi fulgeret Oarion.
- O dulci iucunda viro, iucunda parenti,
- salve, teque bona Iuppiter auctet ope,
- Ianua, quam Balbo dicunt servisse benigne
- olim, cum sedes ipse senex tenuit,
- quamque ferunt rursus voto servisse maligne,
- postquam es porrecto facta marita sene,
- dic agedum nobis quare mutata feraris
- in dominum veterem deseruisse fidem.