Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. ipsius ante pedes fluctus salis adludebant.
  2. sic neque tum mitrae neque tum fluitantis amictus
  3. illa vicem curans toto ex te pectore, Theseu,
  4. toto animo, tota pendebat perdita mente.
  5. ah misera, adsiduis quam luctibus exsternavit
  6. spinosas Erycina serens in pectore curas
  7. illa tempestate, ferox quo ex tempore Theseus
  8. egressus curvis e litoribus Piraei
  9. attigit iniusti regis Gortynia tecta.
  10. nam perhibent olim crudeli peste coactam
  11. Androgeoneae poenas exsolvere caedis
  12. electos iuvenes simul et decus innuptarum
  13. Cecropiam solitam esse dapem dare Minotauro.
  14. quis angusta malis cum moenia vexarentur,
  15. ipse suum Theseus pro caris corpus Athenis
  16. proicere optavit potius quam talia Cretam
  17. funera Cecropiae nec funera portarentur.
  18. atque ita nave levi nitens ac lenibus auris
  19. magnanimum ad Minoa venit sedesque superbas.
  20. hunc simul ac cupido conspexit lumine virgo
  21. regia, quam suavis exspirans castus odores
  22. lectulus in molli complexu matris alebat,
  23. quales Eurotae progignunt flumina myrtos
  24. aurave distinctos educit verna colores,
  25. non prius ex illo flagrantia declinavit
  26. lumina quam cuncto concepit corpore flammam
  27. funditus atque imis exarsit tota medullis.
  28. heu misere exagitans immiti corde furores,
  29. sancte puer, curis hominum qui gaudia misces,
  30. quaeque regis Golgos quaeque Idalium frondosum,
  31. qualibus incensam iactastis mente puellam
  32. fluctibus in flavo saepe hospite suspirantem!
  33. quantos illa tulit languenti corde timores,
  34. quanto saepe magis fulgore expalluit auri,
  35. cum saevum cupiens contra contendere monstrum
  36. aut mortem appeteret Theseus aut praemia laudis.
  37. non ingrata tamen frustra munuscula divis
  38. promittens tacito succendit vota labello.
  39. nam velut in summo quatientem bracchia Tauro
  40. quercum aut conigeram sudanti cortice pinum
  41. indomitus turbo contorquens flamine robur
  42. eruit (illa procul radicitus exturbata
  43. prona cadit, † lateque cum eius obvia frangens),
  44. sic domito saevum prostravit corpore Theseus
  45. nequiquam vanis iactantem cornua ventis.
  46. inde pedem sospes multa cum laude reflexit
  47. errabunda regens tenui vestigia filo,
  48. ne labyrintheis e flexibus egredientem
  49. tecti frustraretur inobservabilis error.
  50. sed quid ego a primo digressus carmine plura
  51. commemorem, ut linquens genitoris filia vultum,
  52. ut consanguineae complexum, ut denique matris,
  53. quae misera in gnata deperdita laetabatur,
  54. omnibus his Thesei dulcem praeoptarit amorem,
  55. aut ut vecta rati spumosa ad litora Diae
  56. venerit, aut ut eam devinctam lumina somno
  57. liquerit immemori discedens pectore coniunx?
  58. saepe illam perhibent ardenti corde furentem
  59. clarisonas imo fudisse ex pectore voces,
  60. ac tum praeruptos tristem conscendere montes
  61. unde aciem in pelagi vastos protenderet aestus,
  62. tum tremuli salis adversas procurrere in undas
  63. mollia nudatae tollentem tegmina surae,
  64. atque haec extremis maestam dixisse querelis,
  65. frigidulos udo singultus ore cientem:
  66. “sicine me patriis avectam, perfide, ab aris,
  67. perfide, deserto liquisti in litore, Theseu?
  68. sicine discedens neglecto numine divum
  69. immernor ah devota domum periuria portas?
  70. nullane res potuit crudelis flectere mentis
  71. consilium? tibi nulla fuit clementia praesto
  72. immite ut nostri vellet miserescere pectus?
  73. at non haec quondam blanda promissa dedisti
  74. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  75. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  76. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  77. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  78. nulla viri speret sermones esse fideles:
  79. quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
  80. nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:
  81. sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,
  82. dicta nihil meminere, nihil periuria curant.
  83. certe ego te in medio versantem turbine leti
  84. eripui et potius germanum amittere crevi
  85. quam tibi fallaci supremo in tempore deessem:
  86. pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque
  87. praeda neque iniecta tumulabor mortua terra.
  88. quaenam te genuit sola sub rupe leaena,
  89. quod mare conceptum spumantibus exspuit undis.
  90. quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,
  91. talia qui reddis pro dulci praemia vita?
  92. si tibi non cordi fuerant conubia nostra,
  93. saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,
  94. at tamen in vestras potuisti ducere sedes
  95. quae tibi iucundo famularer serva labore
  96. candida permulcens liquidis vestigia lymphis
  97. purpureave tuum constemens veste cubile.
  98. sed quid ego ignaris nequiquam conqueror auris
  99. exsternata malo, quae nullis sensibus auctae
  100. nec missas audire queunt nec reddere voces?
  101. ille autem prope iam mediis versatur in undis,
  102. nec quisquam adparet vacua mortalis in alga.
  103. sic nimis insultans extremo tempore saeva
  104. fors etiam nostris invidit questibus auris.
  105. Iuppiter omnipotens, utinam ne tempore primo
  106. Gnosia Cecropiae tetigissent litora puppes,
  107. indomito nec dira ferens stipendia tauro
  108. perfidus in Creta religasset navita funem,
  109. nec malus hic celans dulci crudelia forma
  110. consilia in nostris requiesset sedibus hospes!
  111. nam quo me referam? quali spe perdita nitor?
  112. Idaeosne petam montes? ah, gurgite lato
  113. discernens ponti truculentum ubi dividit aequor?
  114. an patris auxilium sperem, quemne ipsa reliqui
  115. respersum iuvenem fraterna caede secuta?
  116. coniugis an fido consoler memet amore,
  117. quine fugit lentos incurvans gurgite remos?
  118. praeterea nullo litus, sola insula, tecto,
  119. nec patet egressus pelagi cingentibus undis:
  120. nulla fugae ratio, nulla spes: omnia muta,
  121. omnia sunt deserta, ostentant omnia letum.
  122. non tamen ante mihi languescent lumina morte,
  123. nec prius a fesso secedent corpore sensus
  124. quam iustam a divis exposcam prodita multam
  125. caelestumque fidem postrema comprecer hora.
  126. quare, facta virum multantes vindice poena
  127. Eumenides, quibus anguino redimita capillo
  128. frons exspirantis praeportat pectoris iras,
  129. huc huc adventate, meas audite querelas,
  130. quas ego, vae miserae, extremis proferre medullis
  131. cogor inops, ardens, amenti caeca furore.
  132. quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo,
  133. vos nolite pati nostrum vanescere luctum,
  134. sed quali solam Theseus me mente reliquit,
  135. tali mente, deae, funestet seque suosque.”
  136. has postquam maesto profudit pectore voces
  137. supplicium saevis exposcens anxia factis,
  138. adnuit invicto caelestum numine rector,
  139. quo nutu tellus atque horrida contremuerunt
  140. aequora concussitque micantia sidera mundus.
  141. ipse autem caeca mentem caligine Theseus
  142. consitus oblito dimisit pectore cuncta
  143. quae mandata prius constanti mente tenebat,
  144. dulcia nec maesto sustollens signa parenti
  145. sospitem Erechtheum se ostendit visere portum
  146. namque ferunt olim, classi cum moenia divae
  147. linquentem gnatum ventis concrederet Aegeus,
  148. talia complexum iuveni mandata dedisse:
  149. “gnate mihi longe iucundior unice vita,
  150. gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casus
  151. reddite in extrema nuper mihi fine senectae,
  152. quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus
  153. eripit invito mihi te, cui languida nondum
  154. lumina sunt gnati cara saturata figura,
  155. non ego te gaudens laetanti pectore mittam,