Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. haec circum sedes late contexta locavit,
  2. vestibulum ut molli velatum fronde vireret.
  3. post hunc consequitur sollerti corde Prometheus
  4. extenuata gerens veteris vestigia poenae
  5. quam quondam silici restrictus membra catena
  6. persolvit pendens e verticibus praeruptis.
  7. inde pater divum sancta cum coniuge natisque
  8. advenit, caelo te solum, Phoebe, relinquens
  9. unigenamque simul cultricem montibus Idri:
  10. Pelea nam tecum pariter soror adspernata est
  11. nec Thetidis taedas voluit celebrare iugalis.
  12. qui postquam niveis flexerunt sedibus artus,
  13. large multiplici constructae sunt dape mensae,
  14. cum interea infirmo quatientes corpora motu
  15. veridicos Parcae coeperunt edere cantus.
  16. his corpus tremulum complectens undique vestis
  17. candida purpurea talos incinxerat ora,
  18. at roseae niveo residebant vertice vittae,
  19. aeternumque manus carpebant rite laborem.
  20. laeva colum molli lana retinebat amictum,
  21. dextera tum leviter deducens fila supinis
  22. formabat digitis, tum prono in pollice torquens
  23. libratum tereti versabat turbine fusum,
  24. atque ita decerpens aequabat semper opus dens,
  25. laneaque aridulis haerebant morsa labellis
  26. quae prius in levi fuerant exstantia filo.
  27. ante pedes autem candentis mollia lanae
  28. vellera virgati custodibant calathisci.
  29. haec tum clarisona vellentes vellera voce
  30. talia divino fuderunt carmine fata,
  31. carmine perfidiae quod post nulla arguet aetas:
  32. “o decus eximium magnis virtutibus augens,