Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. orgia quae frustra cupiunt audire profani,
  2. plangebant aliae proceris tympana palmis
  3. aut tereti tenuis tinnitus aere ciebant,
  4. multis raucisonos efflabant cornua bombos
  5. barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
  6. talibus amplifice vestis decorata figuris
  7. pulvinar complexa suo velabat amictu.
  8. quae postquam cupide spectando Thessala pubes
  9. expleta est, sanctis coepit decedere divis.
  10. hic, qualis flatu placidum mare matutino
  11. horrificans Zephyrus proclivas incitat undas
  12. aurora exoriente vagi sub limina solis,
  13. quae tarde primum clementi flamine pulsae
  14. procedunt, leviterque sonant plangore cachinni,
  15. post vento crescente magis magis increbescunt
  16. purpureaque procul nantes ab luce refulgent,
  17. sic tum vestibuli linquentes regia tecta
  18. ad se quisque vago passim pede discedebant.
  19. quorum post abitum princeps e vertice Peli
  20. advenit Chiron portans silvestria dona:
  21. nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
  22. montibus ora creat, quos propter fluminis undas
  23. aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
  24. hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
  25. quo permulsa domus iucundo risit odore.
  26. confestim Penios adest, viridantia Tempe,
  27. Tempe quae silvae cingunt super impendentes,
  28. naiasin linquens Doris celebranda choreis,
  29. non vacuus: namque ille tulit radicitus altas
  30. fagos ac recto proceras stipite laurus,
  31. non sine nutanti platano lentaque sorore
  32. flammati Phaethontis et aeria cupressu.