Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. morte ferox Theseus, qualem Minoidi luctu
  2. obtulerat mente immemori, talem ipse recepit.
  3. quae tum prospectans cedentem maesta carinam
  4. multiplices animo volvebat saucia curas.
  5. at parte ex alia florens volitabat Iacchus
  6. cum thiaso satyrorum et Nysigenis silenis
  7. te quaerens, Ariadna, tuoque incensus arnore.
  8. ---quae tum alacres passim lymphata mente furebant
  9. euhoe bacchantes, euhoe capita inflectentes.
  10. harum pars tecta quatiebant cuspide thyrsos,
  11. pars e divulso iactabant membra iuvenco,
  12. pars sese tortis serpentibus incingebant,
  13. pars obscura cavis celebrabant orgia cistis,
  14. orgia quae frustra cupiunt audire profani,
  15. plangebant aliae proceris tympana palmis
  16. aut tereti tenuis tinnitus aere ciebant,
  17. multis raucisonos efflabant cornua bombos
  18. barbaraque horribili stridebat tibia cantu.
  19. talibus amplifice vestis decorata figuris
  20. pulvinar complexa suo velabat amictu.
  21. quae postquam cupide spectando Thessala pubes
  22. expleta est, sanctis coepit decedere divis.
  23. hic, qualis flatu placidum mare matutino
  24. horrificans Zephyrus proclivas incitat undas
  25. aurora exoriente vagi sub limina solis,
  26. quae tarde primum clementi flamine pulsae
  27. procedunt, leviterque sonant plangore cachinni,
  28. post vento crescente magis magis increbescunt
  29. purpureaque procul nantes ab luce refulgent,
  30. sic tum vestibuli linquentes regia tecta
  31. ad se quisque vago passim pede discedebant.
  32. quorum post abitum princeps e vertice Peli
  33. advenit Chiron portans silvestria dona:
  34. nam quoscumque ferunt campi, quos Thessala magnis
  35. montibus ora creat, quos propter fluminis undas
  36. aura parit flores tepidi fecunda Favoni,
  37. hos indistinctis plexos tulit ipse corollis,
  38. quo permulsa domus iucundo risit odore.