Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. lumina sunt gnati cara saturata figura,
  2. non ego te gaudens laetanti pectore mittam,
  3. nec te ferre sinam fortunae signa secundae,
  4. sed primum multas expromam mente querelas
  5. canitiem terra atque infuso pulvere foedans,
  6. inde infecta vago suspendam lintea malo,
  7. nostros ut luctus nostraeque incendia mentis
  8. carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
  9. quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,
  10. quae nostrum genus ac sedes defendere Erechthei
  11. adnuit, ut tauri respergas sanguine dextram,
  12. tum vero facito ut memori tibi condita corde
  13. haec vigeant mandata, nec ulla oblitteret aetas,
  14. ut simul ac nostros invisent lumina collis,
  15. funestam antennae deponant undique vestem
  16. candidaque intorti sustollant vela rudentes,
  17. quam primum cernens ut laeta gaudia mente
  18. agnoscam, cum te reducem aetas prospera sistet.”
  19. haec mandata prius constanti mente tenentem
  20. Thesea ceu pulsae ventorum flamine nubes
  21. aerium nivei montis liquere cacumen.
  22. at pater, ut summa prospectum ex arce petebat
  23. anxia in adsiduos absumens lumina fletus,
  24. cum primum inflati conspexit lintea veli,
  25. praecipitem sese scopulorum e vertice iecit
  26. amissum credens immiti Thesea fato.
  27. sic funesta domus ingressus tecta paterna
  28. morte ferox Theseus, qualem Minoidi luctu
  29. obtulerat mente immemori, talem ipse recepit.
  30. quae tum prospectans cedentem maesta carinam
  31. multiplices animo volvebat saucia curas.
  32. at parte ex alia florens volitabat Iacchus
  33. cum thiaso satyrorum et Nysigenis silenis