Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. linquentem gnatum ventis concrederet Aegeus,
  2. talia complexum iuveni mandata dedisse:
  3. “gnate mihi longe iucundior unice vita,
  4. gnate, ego quem in dubios cogor dimittere casus
  5. reddite in extrema nuper mihi fine senectae,
  6. quandoquidem fortuna mea ac tua fervida virtus
  7. eripit invito mihi te, cui languida nondum
  8. lumina sunt gnati cara saturata figura,
  9. non ego te gaudens laetanti pectore mittam,
  10. nec te ferre sinam fortunae signa secundae,
  11. sed primum multas expromam mente querelas
  12. canitiem terra atque infuso pulvere foedans,
  13. inde infecta vago suspendam lintea malo,
  14. nostros ut luctus nostraeque incendia mentis
  15. carbasus obscurata decet ferrugine Hibera.
  16. quod tibi si sancti concesserit incola Itoni,
  17. quae nostrum genus ac sedes defendere Erechthei
  18. adnuit, ut tauri respergas sanguine dextram,
  19. tum vero facito ut memori tibi condita corde
  20. haec vigeant mandata, nec ulla oblitteret aetas,
  21. ut simul ac nostros invisent lumina collis,
  22. funestam antennae deponant undique vestem
  23. candidaque intorti sustollant vela rudentes,