Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. quam iustam a divis exposcam prodita multam
  2. caelestumque fidem postrema comprecer hora.
  3. quare, facta virum multantes vindice poena
  4. Eumenides, quibus anguino redimita capillo
  5. frons exspirantis praeportat pectoris iras,
  6. huc huc adventate, meas audite querelas,
  7. quas ego, vae miserae, extremis proferre medullis
  8. cogor inops, ardens, amenti caeca furore.
  9. quae quoniam verae nascuntur pectore ab imo,
  10. vos nolite pati nostrum vanescere luctum,
  11. sed quali solam Theseus me mente reliquit,
  12. tali mente, deae, funestet seque suosque.”
  13. has postquam maesto profudit pectore voces
  14. supplicium saevis exposcens anxia factis,
  15. adnuit invicto caelestum numine rector,
  16. quo nutu tellus atque horrida contremuerunt
  17. aequora concussitque micantia sidera mundus.
  18. ipse autem caeca mentem caligine Theseus
  19. consitus oblito dimisit pectore cuncta
  20. quae mandata prius constanti mente tenebat,
  21. dulcia nec maesto sustollens signa parenti
  22. sospitem Erechtheum se ostendit visere portum
  23. namque ferunt olim, classi cum moenia divae