Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. voce mihi, non haec miserae sperare iubebas,
  2. sed conubia laeta, sed optatos hymenaeos:
  3. quae cuncta aerii discerpunt irrita venti.
  4. nunc iam nulla viro iuranti femina credat,
  5. nulla viri speret sermones esse fideles:
  6. quis dum aliquid cupiens animus praegestit apisci,
  7. nil metuunt iurare, nihil promittere parcunt:
  8. sed simul ac cupidae mentis satiata libido est,
  9. dicta nihil meminere, nihil periuria curant.
  10. certe ego te in medio versantem turbine leti
  11. eripui et potius germanum amittere crevi
  12. quam tibi fallaci supremo in tempore deessem:
  13. pro quo dilaceranda feris dabor alitibusque
  14. praeda neque iniecta tumulabor mortua terra.
  15. quaenam te genuit sola sub rupe leaena,
  16. quod mare conceptum spumantibus exspuit undis.
  17. quae Syrtis, quae Scylla rapax, quae vasta Charybdis,
  18. talia qui reddis pro dulci praemia vita?
  19. si tibi non cordi fuerant conubia nostra,
  20. saeva quod horrebas prisci praecepta parentis,
  21. at tamen in vestras potuisti ducere sedes
  22. quae tibi iucundo famularer serva labore
  23. candida permulcens liquidis vestigia lymphis
  24. purpureave tuum constemens veste cubile.
  25. sed quid ego ignaris nequiquam conqueror auris
  26. exsternata malo, quae nullis sensibus auctae
  27. nec missas audire queunt nec reddere voces?
  28. ille autem prope iam mediis versatur in undis,
  29. nec quisquam adparet vacua mortalis in alga.
  30. sic nimis insultans extremo tempore saeva
  31. fors etiam nostris invidit questibus auris.
  32. Iuppiter omnipotens, utinam ne tempore primo
  33. Gnosia Cecropiae tetigissent litora puppes,