Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. adiitque opaca silvis redimita loca deae,
  2. stimulatus ibi furenti rabie, vagus animis
  3. devolvit ili acuto sibi pondera silice.
  4. itaque ut relicta sensit sibi membra sine viro,
  5. etiam recente terrae sola sanguine maculans
  6. niveis citata cepit manibus leve typanum,
  7. typanum, tubam Cybelles, tua, mater, initia,
  8. quatiensque terga tauri teneris cava digitis
  9. canere haec suis adorta est tremebunda comitibus
  10. “agite ite ad alta, Gallae, Cybeles nemora simul,
  11. simul ite, Dindymenae dominae vaga pecora,
  12. aliena quae petentes velut exsules loca
  13. sectam meam exsecutae duce me mihi comites
  14. rapidum salum tulistis truculentaque pelagi
  15. et corpus evirastis Veneris nimio odio,
  16. hilarate erae citatis erroribus animum.
  17. mora tarda mente cedat; simul ite, sequimini
  18. Phrygiam ad domum Cybelles, Phrygia ad nemora deae,
  19. ubi cymbalum sonat vox, ubi tympana reboant,
  20. tibicen ubi canit Phryx curvo grave calamo,
  21. ubi capita maenades vi iaciunt hederigerae,
  22. ubi sacra sancta acutis ululatibus agitant,
  23. ubi suevit illa divae volitare vaga cohors,
  24. quo nos decet citatis celerare tripudiis.”
  25. simul haec comitibus Attis cecinit notha mulier,
  26. thiasus repente linguis trepidantibus ululat,
  27. leve tympanum remugit, cava cymbala recrepant,
  28. viridem citus adit Idam properante pede chorus.
  29. furibunda simul anhelans vaga vadit animam agens
  30. comitata tympano Attis per opaca nemora dux,
  31. veluti iuvenca vitans onus indomita iugi:
  32. rapidae ducem secuntur Gallae properipedem.
  33. itaque, ut domum Cybelles tetigere lassulae,