Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. canere haec suis adorta est tremebunda comitibus
  2. “agite ite ad alta, Gallae, Cybeles nemora simul,
  3. simul ite, Dindymenae dominae vaga pecora,
  4. aliena quae petentes velut exsules loca
  5. sectam meam exsecutae duce me mihi comites
  6. rapidum salum tulistis truculentaque pelagi
  7. et corpus evirastis Veneris nimio odio,
  8. hilarate erae citatis erroribus animum.
  9. mora tarda mente cedat; simul ite, sequimini
  10. Phrygiam ad domum Cybelles, Phrygia ad nemora deae,
  11. ubi cymbalum sonat vox, ubi tympana reboant,
  12. tibicen ubi canit Phryx curvo grave calamo,
  13. ubi capita maenades vi iaciunt hederigerae,
  14. ubi sacra sancta acutis ululatibus agitant,
  15. ubi suevit illa divae volitare vaga cohors,
  16. quo nos decet citatis celerare tripudiis.”
  17. simul haec comitibus Attis cecinit notha mulier,
  18. thiasus repente linguis trepidantibus ululat,
  19. leve tympanum remugit, cava cymbala recrepant,
  20. viridem citus adit Idam properante pede chorus.
  21. furibunda simul anhelans vaga vadit animam agens
  22. comitata tympano Attis per opaca nemora dux,
  23. veluti iuvenca vitans onus indomita iugi:
  24. rapidae ducem secuntur Gallae properipedem.
  25. itaque, ut domum Cybelles tetigere lassulae,
  26. nimio e labore somnum capiunt sine Cerere.
  27. piger his labante langore oculos sopor operit:
  28. abit in quiete molli rabidus furor animi.
  29. sed ubi oris aurei Sol radiantibus oculis
  30. lustravit aethera album, sola dura, mare ferum,
  31. pepulitque noctis umbras vegetis sonipedibus,
  32. ibi Somnus excitam Attin fugiens citus abiit:
  33. trepidante eum recepit dea Pasithea sinu.
  34. ita de quiete molli rapida sine rabie
  35. simul ipsa pectore Attis sua facta recoluit,
  36. liquidaque mente vidit sine quis ubique foret,
  37. animo aestuante rusum reditum ad vada tetulit.
  38. ibi maria vasta visens lacrimantibus oculis
  39. patriam adlocuta maesta est ita voce miseriter:
  40. “patria o mei creatrix, patria o mea genetrix,
  41. ego quam miser relinquens, dominos ut erifugae
  42. famuli solent, ad Idae tetuli nemora pedem,
  43. ut apud nivem et ferarum gelida stabula forem
  44. et earum omnia adirem furibunda latibula,
  45. ubinam aut quibus locis te positam, patria, reor?
  46. cupit ipsa pupula ad te sibi derigere aciem,
  47. rabie fera carens dum breve tempus animus est.