Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  • qui rapis teneram ad virum
  • virginem, o Hymenaee Hymen,
  • o Hymen Hymenaee,
  • cinge tempora floribus
  • suave olentis amaraci,
  • flammeum cape, laetus huc,
  • huc veni niveo gerens
  • luteum pede soccum,
  • excitusque hilari die
  • nuptialia concinens
  • voce carmina tinnula
  • pelle humum pedibus, manu
  • pineam quate taedam.
  • namque Vinia Manilo,
  • qualis Idalium colens
  • venit ad Phrygium Venus
  • iudicem, bona cum bona
  • nubet alite virgo,
  • floridis velut enitens
  • myrtus Asia ramulis,
  • quos hamadryades deae
  • ludicrum sibi rosido
  • nutriunt umore.
  • quare age huc aditum ferens
  • perge linquere Thespiae
  • rupis Aonios specus,
  • nympha quos super irrigat
  • frigerans Aganippe,
  • ac domum dominam voca
  • coniugis cupidam novi,
  • mentem amore revinciens
  • ut tenax hedera huc et huc
  • arborem implicat errans.
  • vosque item simul, integrae
  • virgines, quibus advenit
  • par dies, agite in modum
  • dicite, “o Hymenaee Hymen,
  • o Hymen Hymenaee.”
  • ut libentius, audiens
  • se citarier ad suum
  • munus, huc aditum ferat
  • dux bonae Veneris, boni
  • coniugator amoris.
  • quis deus magis anxiis
  • est petendus amantibus?
  • quem colent homines magis
  • caelitum? o Hymenaee Hymen,
  • o Hymen Hymenaee.
  • te suis tremulus parens
  • invocat, tibi virgines
  • zonula solvunt sinus,
  • te timens cupida novus
  • captat aure maritus.
  • tu fero iuveni in manus
  • floridam ipse puellulam
  • dedis a gremio suae