Carmina

Catullus

Catullus, Gaius Valerius. Carmina. Merrill, Elmer Truesdell, editor. Boston: Ginn, 1893.

  1. lugetur, orba cum flet unicum mater,
  2. renidet ille. quidquid est, ubicumque est,
  3. quodcumque agit, renidet. hunc habet morbum
  4. neque elegantem, ut arbitror, neque urbanum.
  5. quare monendum est te mihi, bone Egnati.
  6. si urbanus esses aut Sabinus aut Tiburs
  7. aut parcus Umber aut obesus Etruscus
  8. aut Lanuvinus ater atque dentatus
  9. aut Transpadanus, ut meos quoque attingam,
  10. aut qui libet qui puriter lavit dentes,
  11. tamen renidere usque quaque te nollem;
  12. nam risu inepto res ineptior nulla est.
  13. nunc Celtiber es: Celtiberia in terra,
  14. quod quisque minxit, hoc sibi solet mane
  15. dentem atque russam defricare gingivam,
  16. ut quo iste vester expolitior dens est,
  17. hoc te amplius bibisse praedicet loti.
  1. Quaenam te mala mens, miselle Ravide,
  2. agit praecipitem in meos iambos?
  3. quis deus tibi non bene advocatus
  4. vecordem parat excitare rixam?
  5. an ut pervenias in ora vulgi?
  6. quid vis? qua libet esse notus optas?
  7. eris, quandoquidem meos amores
  8. cum longa voluisti amare poena.
  1. Ameana puella defututa
  2. tota milia me decem poposcit,
  3. ista turpiculo puella naso,
  4. decoctoris amica Formiani.
  5. propinqui, quibus est puella curae,
  6. amicos medicosque convocate:
  7. non est sana puella, nec rogare
  8. qualis sit solet aes imaginosum.
  1. Adeste, hendecasyllabi, quot estis
  2. omnes undique, quotquot estis omnes.
  3. iocum me putat esse moecha turpis
  4. et negat mihi vestra reddituram
  5. pugillaria, si pati potestis.
  6. persequamur eam, et reflagitemus.
  7. quae sit quaeritis? illa quam videtis
  8. turpe incedere, mimice ac moleste
  9. ridentem catuli ore Gallicani.
  10. circumsistite eam, et reflagitate:
  11. “moecha putida, redde codicillos,
  12. redde, putida moecha, codicillos.”
  13. non assis facis? o lutum, lupanar,
  14. aut si perditius potes quid esse.